kusmuk

selam.

imla kurallarına uymadan yazıcam bu sefer. shifte basmak zor geliyor, büyük harf yapabilmek için de, kesme işareti yapabilmek için de. sırf imla kurallarına değil zaten, her kurala uymak zor geliyor artık, en azından insan eli değmiş olanlara.

tutunamıyorum ben. beş sene evvel bir kız arkadaşım, "sen 30una geldiğinde çok güzel bi adam olacaksın da, tüm kahrını ben çekiyorum şimdi" demişti. 26 oldum, o dediği güzel adama evrilme yönünde hiçbir emare göstermiyorum. annem dahil hayatıma giren tüm kadınlar kendim gibi birileriyle karşılaşmamı temenni ediyor, beddua babında. bizim köyde bi erkan abi var. karısı ve babası başta olmak üzere herkes "bi ölse de kurtulsak" diye temenni eder. benim gidişat güzel adama değil erkana doğru.

ben aslında çok güzel ölürüm biliyo musun? güç elde etme üzerine kurduğunuz bu dünya hayatında beni cezbeden neredeyse hiçbir şey kalmamışken, koşa koşa giderim o ölüme. ne de güzel ölürüm ben.

böyle olmayacak, bir iş bulayım dedim, okul da bitti. kurcaladım bir yerleri. bi reklam ajansına başvurdum, dedim bari içinde yazma eylemi olan bir işim olsun, o idare eder beni az kazansam da. görüşmeye gitmeden evvel mailleştik bir hanfendiyle, isteklerini yazıyordu, dedim orada dur, banka reklamı yazmam ben. ters bana, sevmiyorum o adamları. hem falanca okulun iktisat bölümünden mezunum, banka için emek sarf edecek olsam gider bankada çalışırım daha iyi paraya. neyse gittim ben yüz yüze görüşmeye. baktım bana psikolojik baskı uyguluyo, sana da gelebilir banka işi, boşta yazar yoksa sen yazarsın mecburen diye. lan dedim içimden, normal bi dünyada benim psikolojik baskı yapıyo olmam lazımdı insanlara, tefeciyle iş yapmayın diye. hale bak şimdi. kabul etmedim sonra. zaten yarrak gibi bir işti. ben sanıyodum ki youtubeda "harika bi reklam mutlaka izleyin" diye dolaşan o zeka pırıltılı reklamlara senaryolar üretecez, meğer hamal olmaya başvurmuşum.

ben aslında çok güzel çalışırım biliyo musun? bana üret deseler, hayır ve barış için üretiyo olsam, nasıl da çalışırım biliyo musun. kollektivizmin en ucundaki marxın da, liberalizmin en ucundaki ayn randın da sike sike hemfikir olmak zorunda kaldıkları bi konu var, o da üretmenin anlamı. insanın kendini gerçekleştirmesidir üretmek. ne üreticem ben şimdi. hiçbir sike derman olmayan, hatta alenen yalan söylemek olan işlerde çalışıp, bunların şaşalı ünvanları ile övününce üretmiş olmuyorsun ki. sıçmış oluyorsun. sıçtığında götünden düşen bok seni bir şeyler ürettiğin yanılgısına götürmesin, tüketimin son raddesiydi o yaptığın.

tutunamıyorum abi ben. olmuyo bak. yanlış iklimde doğmuş hayvan gibiyim. gidip habitatımı bulmam lazım. kendimi kandırıyorum buralarda. üzülmesin diye de yalan söylüyorum anneme, hayatımdakilere. yapıcam diyorum. yarrağımı yapıcam. kutup ayısı tutunabilir mi meksika çölünde hayata.

ben çok özeniyorum herkese. en çok hitlere, sonra staline. nasıl da sevmişler dünyayı. sırf kendini doğru adamlara siktirdiği için meşhur olmuş manken ve şarkıcıların gündemde kalmak için sansasyonel sözler söylemelerine özeniyorum. ilkokuldaki halime özeniyorum, özgeyle nasıl da iddialaşırdım her sınavdan önce sınıf birincisi kim olacak diye. ben de ne güzel sevmişim dünyayı. hakkımı yemiyim. 

eğer en uygunlarımız hayatta kalıyorsa, ben hayatta kalamıycam.

ama ben aslında çok güzel yaşarım biliyo musun? valla bak. sabahları kıymalı börek yerken bi gör beni, yanında da 100 gram beyaz peynir varsa, nasıl da zevk alıyorum hayattan. hele hele kedileri ve bebekleri severken gör beni, bildiğin huşu duyuyorum her şeyden o zamanlar, en çok da varlığımdan. güzel bi kitap okuduktan veya vidyo seyrettikten sonra volta atarken gör beni, nasıl da düşünüyorum şunu şunu yapabiliriz, şöyle şöyle olabilir diye hevesle.

ama geçiyo o his. böyle osuruk kokusu gibi. saniyeler sürüyo uçup gitmesi.

bozuk kaset gibiyim. işin yoksa kurşun kalemle geri sar o dışarı pörtlemiş bandımı da, yeniden çalışır hale geleyim.

suda erimiş hap gibiyim. işin yoksa ayır beni moleküllerime de, sudan ayrıştırıp geri topla.

ben... ben yeni doğum yapmış amcık gibiyim. işin yoksa bekle de eskisi gibi dik durayım.

neyse siktir et. ben aslında hiç siktir edemiyorum biliyo musun?